ΕΡΜΗΣ

English/Ελληνικά

ΕΡΜΗΣ,
η πράσινη χελώνα

Στις 24 Ιουνίου 2019, λάβαμε μια κλήση από έναν συνεργάτη μας και κτηνίατρο από τη Σύρο, τον Δρ. Μ. Βορρίση, ο οποίος μας ενημέρωσε πως μια θαλάσσια χελώνα βρέθηκε να επιπλέει στη θάλασσα σε μια παραλία που πάλευε να αναπνεύσει στα ρηχά.

Μόλις δύο μήνες πριν από αυτό το περιστατικό ξεκινήσαμε την δημιουργία του Δικτύου για την Προστασία των Θαλάσσιων Χελωνών στις Κυκλάδες σε συνεργασία με τον ΑΡΧΕΛΩΝ και την υποστήριξη του Cyclades Preservation Fund (CPF).

Η αρχή του **Δικτύου για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας στις Κυκλάδες**.

Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε τους κατοίκους, τις αρχές και τους ανθρώπους που εργάζονταν στη θάλασσα (δύτες, αλιείς, παράκτιες επιχειρήσεις, κ.λπ.) σχετικά με τις θαλάσσιες χελώνες, τις συμπεριφορές τους και το πρωτόκολλο αντιμετώπισης μια τραυματισμένης/άρρωστης θαλάσσιας χελώνας. Δυστυχώς, στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι οι διασυνδέσεις μεταξύ νησιών και ηπειρωτικής χώρας είναι δύσκολες και χρονοβόρες, καθιστώντας ζωτικής σημασίας τη δημιουργία ενός σταθμού για τις θαλάσσιες χελώνες όπου θα μπορούν να λαμβάνουν τις πρώτες βοήθειες γρηγορότερα και σε κοντινότερη απόσταση. Η Νάξος, η βάση μας, βρίσκεται στη μέση του Νοτίου Αιγαίου όπου μπορούμε να δεχόμαστε περιστατικά από όλες τις Κυκλάδες.

Στα μέσα Απριλίου του 2019 πραγματοποιήσαμε παρουσίαση στη Σύρο, στην οποία είχε παρευρεθεί και ο κ. Βορρίσης. Και, έτσι, έγινε η σύνδεση. Χάρη σε αυτή τη σύνδεση, αυτή η νεαρή θαλάσσια χελώνα είχε την τύχη με το μέρος της.

Στη Σύρο τον Απρίλιο του 2019, ο Γιάννης Ορφανός (πρόεδρος Συλλόγου Προστασίας Άγριας Ζωής Νάξου) με τον Δρ. Μάνο Βορρίση (αριστερά), την πρόεδρο του ΑΡΧΕΛΩΝ Δάφνη Μαυρογιώργου (κέντρο) και τον επικεφαλή του Κέντρου Διάσωσης ΑΡΧΕΛΩΝ Δημήτρη Φυτίλη (κάτω δεξιά).

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Βορρίση και το Κέντρο Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, αποφασίστηκε ότι ήταν κρίσιμο η χελώνα να φτάσει σε ειδική φροντίδα το συντομότερο δυνατό. Το επόμενο πλοίο ήταν σε 1,5 ώρα για τη Νάξο και ο κ. Βορρίσης με τη βοήθεια του μικρού γιου του έσπευσε να πάρει τη χελώνα στην άλλη άκρη του νησιού και να φτάσει εγκαίρως στο λιμάνι. Στο δρόμο για το λιμάνι κατάφεραν να βγάλουν ακτινογραφία της χελώνας, η οποία ευτυχώς δεν έδειξε κατάποση ξένων αντικειμένων ή λοίμωξη.

Όταν ο κ. Βορρίσης, ο γιός του και η θαλάσσια χελώνα έφτασαν στο λιμάνι, υπήρξε αντίρρηση από το προσωπικό του πλοίου να επιβιβαστεί το άγριο ζώο, καθώς οι υπάλληλοι του συγκεκριμένου επιβατικού πλοίου δεν ήταν εξοικειωμένοι με αυτή τη διαδικασία και δεν ήθελαν να αναλάβουν την ευθύνη. Μετά από πολλή κουβέντα, αιτήσεις και γραφειοκρατία, η μικρή πράσινη χελώνα, ασφαλής σε ένα κουτί μεταφοράς ζώων, τοποθετήθηκε στο πλοίο και το ταξίδι της ξεκίνησε για την Νάξο.

Ο **Ερμής** επιβιβάζεται στο πλοίο χάρη στην προσπάθεια και τη συνεργασία του κ. Βορρίση και των φίλων και της οικογένειάς του.

Λίγες ώρες αργότερα, εθελοντές του Συλλόγου Προστασίας Άγριας Ζωής Νάξου περίμεναν με ανυπομονησία να φτάσει το πλοίο. Ήταν η πρώτη φορά που θα παρείχαμε αποκλειστική νοσηλεία σε μια πράσινη χελώνα, η λατινική ονομασία της Chelonia mydas, σπανιότερη στα νερά μας από τη χελώνα C. caretta. Είχαμε όμως την άνευ όρων υποστήριξη του Κέντρου Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, καθώς και μεγάλη εμπειρία με τις χελώνες C. caretta.

Όταν η μικρή πράσινη χελώνα έφτασε στο σταθμό μας και τοποθετήθηκε στο εξεταστικό τραπέζι, το θέαμα ήταν φρικτό. Το ταλαιπωρημένο πλάσμα έμοιαζε σαν να μην είχε φάει εδώ και εβδομάδες, δεν κινούνταν παρά μόνο για να αναπνεύσει, ένα αργό ενστικτώδες ανασήκωμα του κεφαλιού, μόλις και μετά βίας άνοιγε το στόμα του για να εισπνεύσει. Το πλάστρον του, το κάτω μέρος του σώματός του, ήταν υπερβολικά αδυνατισμένο, υποδηλώνοντας σοβαρό υποσιτισμό. Βάλανοι και παράσιτα είχαν βρει καταφύγιο στο αδυνατισμένο κορμί του, ακόμα και στο εσωτερικό των βλεφάρων του.

Ξέραμε ότι παλεύαμε με τον χρόνο.

Η νεαρή πράσινη χελώνα ονομάστηκε Ερμής. Η θεραπεία του ξεκίνησε άμεσα. Τον φροντίζαμε με βάρδιες, τον προσέχαμε ακόμα και τη νύχτα σιγουρεύοντας ότι συνέχιζε να αναπνέει.
Το καμπύλο μήκος του καβουκιού του (CCL) ήταν 47 εκατοστά και ζύγιζε μόλις 6,6 κιλά. Την επόμενη μέρα άρχισε ο καθαρισμός του σώματός του από τα παράσιτα. Εκτός από τη θεραπεία για τον υποσιτισμό, χρειάστηκε να περάσει και από θεραπεία για τη μόλυνση των ματιών του.
Μόλις μια εβδομάδα αργότερα άνοιξε τα μάτια του και σήκωσε το κεφάλι του για να μας κοιτάξει. Τα μάτια μας γέμισαν δάκρυα. Ανταποκρινόταν στη θεραπεία του!

Την πρώτη φορά που ο **Ερμής** άνοιξε τα μάτια του και μας κοίταξε!

Ο Ερμής έπρεπε να τραφεί με καθετήρα για αρκετό καιρό, εώς ότου ξαναβρεί τις δυνάμεις του με ένα ειδικά εμπλουτισμένο με βιταμίνες μείγμα τροφής που περιέχει τα απαραίτητα συστατικά για να ανακάμψει η υγεία του.

Χορηγώντας στον **Ερμή** αντιβιωτική ένεση.

Μόλις ο Ερμής ολοκλήρωσε τη θεραπεία του, ήταν θέμα χρόνου η επιστροφή του στη θάλασσα. Ήταν τέτοια η ανακούφιση που τον παρακολουθούσαμε να καταδύεται με ευκολία και να περνά χρόνο στον πυθμένα της δεξαμενής.

Σε ρηχό γλυκό νερό, ο **Ερμής** αποπαρασιτώνεται από οργανισμούς που είχαν αναπτυχθεί στο καβούκι, το πλάστρον και το δέρμα του.

Αποφασίστηκε ομόφωνα με τον ΑΡΧΕΛΩΝ ότι ο Ερμής ήταν έτοιμος να «πάρει εξιτήριο» και να επιστρέψει σπίτι του!
Δυστυχώς, όμως, οι βόρειοι άνεμοι εκείνη την περίοδο έπνεαν δυνατά και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν πιο συνετό να απελευθερώσουμε τον Ερμή στην ανοιχτή θάλασσα, καθώς θα σπαταλούσε ζωτικής σημασίας ενέργεια για να φτάσει στην ανοιχτή θάλασσα από την ακτή.
Με τη βοήθεια του ναυαγοσώστη Βαγγέλη, πήραμε μια μικρή βάρκα το πρωί όταν ο αέρας είχε υποχωρήσει ελαφρά και βρήκαμε την ευκαιρία να βγάλουμε τον Ερμή στην ανοιχτή θάλασσα.
Η νεαρή χελώνα δραστηριοποιήθηκε αμέσως κάτω από τις βρεγμένες πετσέτες του και ο παφλασμός των κυμάτων κυλούσε πάνω του και γεύτηκε την αλμύρα του σπιτιού του.
Στην υπήνεμη πλευρά του Γλαρονησίου, μια βραχονησίδα δυτικά της Πλάκας, βοηθήσαμε τον Ερμή να μπει στη θάλασσα και εκεί πραγματικά ξύπνησε!

Κολυμπήσαμε μαζί του για αρκετή ώρα καθώς καταδυόταν και αναδυόταν, με τις μεταλλικές ταυτότητες στα πτερύγιά του να αστράφτουν. Έπαιρνε εύκολα βαθιές ανάσες και μετά βουτούσε ξανά. Πήγε ακόμη και μέχρι τον πυθμένα της θάλασσας σε βάθος μεγαλύτερο των 10 μέτρων και ήταν προφανές ότι δεν χρειαζόταν πια τη βοήθειά μας.

Όταν εργάζεται κανείς με ζώα, είναι εύκολο να προσκολληθεί. Ακόμη και τα άγρια ζώα, όταν είναι ευάλωτα είτε θα είναι αμυντικά είτε υποτακτικά, δίνοντας την λανθασμένη εντύπωση ότι είναι φιλικά. Όμως, όλοι εμείς που εργαζόμαστε για την αποκατάσταση της άγριας ζωής γνωρίζουμε ότι αυτά τα ζώα θα είναι πραγματικά ευτυχισμένα και ελεύθερα μόνο όταν βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον μακριά από εμάς, τους ανθρώπους.
Δεν μας χρειάζονται για να ζήσουν τη ζωή τους, το μόνο που χρειάζονται από εμάς είναι να σεβόμαστε αυτούς και το σπίτι τους, την Φύση.

Ο Ερμής ζύγιζε 10,8 κιλά την ημέρα της απελευθέρωσής του!

Ο Ερμής επιστρέφει σπίτι! Σε κάθε απελευθέρωση άγριου ζώου, ένας εθελοντής παραμένει μαζί του για να διασφαλίσει ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση για να επιστρέψει στη φύση.

Αντιγράφοντας τα λόγια του κ. Βορρίση: «Το βίντεο 2 λεπτών που πόσταρε σήμερα η Νάξος με την απελευθέρωση της Χελώνας περιλαμβάνει ατελείωτες ώρες προσπάθειας των λιγοστών ανθρώπων του κέντρου που ζουν και αναπνέουν για την άγρια ζωή και βρίσκουν χαρά στις βιαστικές αυτές στιγμές. Γνωρίζω πολύ καλά τι πόνο έχουν δει και τι θηρίο παλεύουν. Μ’ εμάς παλεύουν, τους ‘ανθρώπους’. Στηρίξτε τους παρακαλώ.
Υπεράνθρωπος είναι οι πολλοί άνθρωποι.».