English/Ελληνικά
24ΩΡΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΔΙΑΣΩΣΗΣ : +30 697 679 7070
ΝΗΡΕΑΣ, ο μαχητής (2020)
Η ιστορία του Νηρεά είναι το ιδανικό παράδειγμα του πώς διαφορετικοί κρίκοι συνδέονται για να δημιουργήσουν την τέλεια αλυσίδα διάσωσης.
Ήταν το πρωί της 12ης Μαΐου 2020, όταν λάβαμε ένα τηλεφώνημα από το Λιμεναρχείο της Πάρου ότι μια θαλάσσια χελώνα είχε βρεθεί από έναν κάτοικο του νησιού σε μια παραλία της Παροικίας.
Ο κάτοικος που βρήκε το θαλάσσιο ερπετό, καθώς και οι αξιωματικοί της Λιμεναρχείου, ενημερώθηκαν για το πώς να χειριστούν τη χελώνα και να την μεταφέρουν σε ένα ασφαλές μέρος μέχρι να φτάσει το πλοίο που θα την μετέφερε στην Νάξο όπου βρίσκεται ο Σύλλογός μας.
Ο Σύλλογος Προστασίας Άγριας Ζωής Νάξου δημιούργησε το Δίκτυο Προστασίας της Θαλάσσιας Χελώνας στις Κυκλάδες σε συνεργασία με τον ΑΡΧΕΛΩΝ και το Cyclades Preservation Fund (CPF), έτσι ώστε οι άνθρωποι και οι αρχές να γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν και ποιά είναι η διαδικασία κατά την εύρεση μιας άρρωστης/τραυματισμένης θαλάσσιας χελώνας.
Δυστυχώς, το επόμενο πλοίο θα έφτανε αργά τη νύχτα, και έτσι η αδύναμη χελώνα έπρεπε να περιμένει μέχρι να φτάσει στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών μας. Οι αξιωματικοί του Λιμεναρχείου μας έδωσαν αναφορές σχετικά με την κατάσταση της χελώνας και, καθώς περνούσαν οι ώρες, τα σημάδια δεν ήταν καλά.
Οι θαλάσσιες χελώνες επιβραδύνουν τον μεταβολισμό τους όταν είναι αδύναμες, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να φαίνονται αναίσθητες ή ακόμα και νεκρές. Ως αποτέλεσμα, επιμείναμε ότι η χελώνα θα έπρεπε να σταλεί στη Νάξο, ό,τι κι αν γινόταν.
Αργά την νύχτα, το πλοίο έφτασε και οι εθελοντές του συλλόγου μας έτρεξαν μέσα για να βρουν μία χελώνα καλυμμένη με άλγη, μέσα σε ένα χειροποίητο κασόνι με πετσέτες. Την στιγμή που την πλησιάσαμε, η χελώνα κούνησε το κεφάλι της και ένας αναστεναγμός ανακούφισης ξέφυγε από τους δύο εθελοντές. Η χελώνα ήταν ακόμα ζωντανή!
Είχε περάσει πολύτιμος χρόνος και οι πρώτες ώρες ήταν κρίσιμες για την επιβίωσή της. Αμέσως, ξεκίνησε η χορήγηση υγρών και αντιβιοτικών.
Ο νεαρός αρσενικός ζύγιζε 34 κιλά με μήκος καμπύλου καβουκιού 69 εκ., το οποίο ήταν καλυμμένο με άλγη και βαλάνους, ενώ έφερε και ένα τραύμα στο κεφάλι που ήταν επίσης έντονα καλυμμένο με άλγη — ένδειξη ότι η χελώνα επέπλεε σε αυτή την κατάσταση για πολλές ημέρες.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, οι εθελοντές έμειναν κοντά της, διασφαλίζοντας ότι ανταποκρινόταν στο πρώτο στάδιο της θεραπείας της. Το επόμενο πρωί ξεκίνησε ο καθαρισμός του τραύματός της, αφού πρώτα της χορηγήθηκαν παυσίπονα. Τότε συνειδητοποιήσαμε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Το τραύμα ήταν βαθύ, εκτεινόταν από τα ρουθούνια μέχρι το δεξί μάτι και την κορυφή του κρανίου.
Ο τραυματισμός προκλήθηκε από αμβλύ αντικείμενο που χρησιμοποιήθηκε από ανθρώπινο χέρι…
Η χελώνα ονομάστηκε Νηρέας, από τη θαλάσσια θεότητα της αρχαίας Ελλάδας, πρόδρομο του θεού Ποσειδώνα.
Δύο ημέρες αργότερα, καθώς ο Νηρέας ανταποκρινόταν στη φαρμακευτική αγωγή και θεραπεία, τοποθετήθηκε σε ρηχό νερό, ώστε να νιώθει πιο κοντά στο φυσικό του στοιχείο, αλλά και για να διασφαλίζεται ότι το τραύμα του θα παραμείνει στεγνό και θα έχει ευκολία στην αναπνοή χωρίς να σπαταλά υπερβολική ενέργεια. Σε καθημερινή βάση, περισσότερες από μία φορές, καθαρίζαμε το τραύμα του, εφαρμόζαμε ειδικές αλοιφές και του χορηγούσαμε φάρμακα και υγρά. Και κάθε μέρα, ο Νηρέας έδειχνε σημάδια ότι η θεραπεία απέδιδε.
Η περίπτωσή του ήταν ιδιαίτερη και είχαμε την πολύτιμη βοήθεια της εξειδικευμένης ομάδας του Κέντρου Διάσωσης της ΑΡΧΕΛΩΝ καθώς και του κτηνιάτρου άγριων ζώων, Δρ. Δ. Ποσάντζη.
Ακτινογραφίες που έγιναν στο τοπικό κτηνιατρείο του Δρ. Πιτταρά έδειξαν ότι το κρανίο του ήταν ραγισμένο σε τρία σημεία, έχοντας γλιτώσει ζωτικά όργανα, όπως τον εγκέφαλο, για μερικά μόλις χιλιοστά. Ο Νηρεύς έπρεπε να τρέφεται με το ζόρι, καθώς ήταν πολύ αδύναμος για να φάει μόνος του — διαδικασία που απαιτούσε μεγάλη προσοχή, αφού το κρανίο του ήταν σπασμένο και μπορούσε να του προκαλέσει έντονο πόνο ή να επηρεάσει τη χρήση των γνάθων του.
Με τον καιρό, όταν δεν λάμβανε καθαρισμό και θεραπεία του τραύματος και του καβουκιού, ο Νηρέας περνούσε την ημέρα του σε μια δεξαμενή στην οποία προσθέταμε όλο και περισσότερο νερό καθώς σιγά-σιγά επανακτούσε τις δυνάμεις του. Στην αρχή μπορούσε μόνο να επιπλέει, αλλά δεν έδειξε προβλήματα ισορροπίας που θα υποδείκνυαν σοβαρά νευρολογικά ζητήματα.
Πέρασε ένας μήνας μέχρι να καταφέρει ο Νηρέας να καταδυθεί. Ήμασταν όλοι ενθουσιασμένοι με αυτό , γιατί σήμαινε ότι ο αγαπημένος μας Νηρέας θα μπορούσε να ζήσει ξανά στη θάλασσα!
Αλλά είχαμε ακόμα δρόμο μπροστά μας. Μέχρι να επουλωθεί σωστά το τραύμα του, υπήρχε κίνδυνος μόλυνσης αν απελευθερωνόταν πρόωρα.
Στα τέλη Ιουνίου 2020, ο Νηρεύς ζύγιζε ήδη 40 κιλά!
Στα τέλη Ιουλίου, άρχισε να τρώει μόνος του. Αυτό ήταν το σημάδι που περιμέναμε. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα, το τραύμα του καθαριζόταν και θεραπευόταν καθημερινά, ενώ οι κινήσεις του μες στη δεξαμενή έμοιαζαν όλο και πιο φυσικές.
Τον Αύγουστο, τον αφαιρούσαμε από το νερό μόνο κάθε λίγες μέρες για να θεραπεύσουμε το τραύμα του και, με τη χρηματοδότηση του Cyclades Preservation Fund, προμηθευτήκαμε μια μεγαλύτερη και πιο βαθιά δεξαμενή για εκείνον. Εκεί, ο Νηρεύς περνούσε περισσότερο χρόνο κάτω από το νερό, ξεκουραζόμενος και τρεφόμενος.
Με ομόφωνη απόφαση μεταξύ του Κέντρου Διάσωσης ΑΡΧΕΛΩΝ, του Δρ. Ποσάντζη και του Συλλόγου Προστασίας Άγριας Ζωής Νάξου, ο Νηρέας κρίθηκε έτοιμος να επιστρέψει στη θάλασσα στα τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου, όταν η θερμοκρασία της θάλασσας θα ήταν ακόμα ζεστή.
Η περίπτωση του Νηρεά είναι ξεχωριστή για τους εθελοντές του Συλλόγου μας, όχι μόνο λόγω της σοβαρότητας της περίπτωσής του, αλλά και επειδή ήταν ο ασθενής με τη μεγαλύτερη παραμονή στον σταθμό μας έως τότε.
Ο Νηρέας νοσηλεύτηκε στον σταθμό μας για 5 μήνες, λαμβάνοντας καθημερινή φροντίδα και θεραπεία, ειδικές αλοιφές, φάρμακα και τροφή.
Το πιο σημαντικό ήταν ότι ο Νηρεύς ήταν και συνεργάσιμος! Ούτε μία φορά δεν αμύνθηκε, παρόλο που περνούσαμε ώρες πάνω από το μισάνοιχτο κρανίο του, καθαρίζοντας και αφαιρώντας νεκρό ιστό, κάτι που σίγουρα του προκαλούσε πόνο. Είχαμε βρει έναν τρόπο να επικοινωνούμε, παρόλο που δεν μιλούσαμε την ίδια γλώσσα.
Όσα ζώα κι αν περάσουν από το σταθμό μας, αντιμετωπίζουμε και φροντίζουμε το καθένα ξεχωριστά ως άτομο. Έχει το καθένα τον δικό του χαρακτήρα, τις δικές του ανάγκες και εναλλαγές διάθεσης, ακόμα κι αν ανήκουν στο ίδιο είδος!
Την 1η Οκτωβρίου 2020, ο Νηρέας μαρκαρίστηκε στα μπροστινά του πτερύγια με μεταλλικές ταυτότητες με μοναδικό κωδικό, όπως όλες οι χελώνες που περνούν από τον σταθμό μας, μπαίνοντας στη βάση δεδομένων του ΑΡΧΕΛΩΝ.
Το πρωί της 3ης Οκτωβρίου, ο Νηρεύς έλαβε ένα τελευταίο τσεκ και πραγματοποιήσαμε μετρήσεις. Μεταφέρθηκε στην παραλία του Αγίου Προκοπίου, όπου πλήθος κατοίκων του νησιού, επισκεπτών και εκπροσώπων του Λιμενικού και των αρχών τον αποχαιρέτησαν καθώς σύρθηκε στην αμμουδιά με κατεύθυνση προς τη θάλασσα.
Τρεις εθελοντές του Συλλόγου Προστασίας Άγριας Ζωής Νάξου κολύμπησαν διακριτικά μαζί του για αρκετή ώρα για να βεβαιωθούν ότι ήταν καλά.
Τα πρώτα λεπτά, ο Νηρέας ήταν κάπως «σκουριασμένος», κάτι αναμενόμενο αφού είχε περάσει 5 μήνες σε δεξαμενή.
Ευτυχώς, χρειάστηκε μόνο λίγα λεπτά για να προσαρμοστεί και, σύντομα, ο Νηρέας βούτηξε με άνεση, παίρνοντας βαθιές αναπνοές και κολυμπώντας σαν να μην είχε συμβεί ποτέ αυτή η περιπέτεια!
Για να είμαστε ειλικρινείς, ήταν δύσκολο να αποχαιρετίσουμε τον Νηρέα μετά από τόσο καιρό υπό την φροντίδα μας.
Αλλά να τον βλέπουμε να κολυμπά στη θάλασσα όπου ανήκει δυνατός και υγιής, ήταν η ανταμοιβή για όλους τους κόπους μας.
Ο Νηρέας μας θυμίζει πως, όποια κι αν είναι τα εμπόδια και οι δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, πρέπει να είμαστε μαχητές για να τα ξεπεράσουμε, και θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε το παράδειγμά του προστατεύοντας και διασώζοντας κάθε άγριο ζώο που χρειάζεται την βοήθειά μας, με τελικό στόχο να το επιστρέψουμε στην άγρια φύση όπου ανήκει…
Ακολούθησε αυτούς τους συνδέσμους για να δεις την ιστορία και την απελευθέρωση του Νηρέα!
“Έχουμε ευθύνη προς τις άλλες μορφές ζωής στον πλανήτη μας, των οποίων η ύπαρξη απειλείται από την απερίσκεπτη συμπεριφορά του δικού μας ανθρώπινου είδους… Περιβαλλοντική ευθύνη – γιατί εάν δεν υπάρχει Θεός, τότε προφανώς εξαρτάται από εμάς να τα διορθώσουμε.”
– Jane Goodall
Naxos Wildlife Protection 